Όλοι γνωρίζετε την ιστορία του Iznogood (δεν είναι καλός), ο οποίος θέλει να αποκτήσει εξουσία εκθρονίζοντας τον χαλίφη που δεν κάνει τίποτα άλλο στη ζωή του απο το να τρώει, να πίνει και να κοιμάται. Χαλαρή ζωή και άνετη. Μήπως ο Iznogood θα ήταν καλύτερος στην θέση του χαλίφη; Θα άλλαζε τα πράγματα; Θα έφτιαχνε τα πράγματα με την εξουσία που θα είχε ή θα εξουσίαζε για προσωπικό του όφελος;
Λένε πως η εξουσία αλλάζει τον άνθρωπο, τον φθείρει. Τον κάνει μισαλόδοξο, άπληστο και πλεονέκτη. Φταίει η εξουσία όμως αυτό καθεαυτό; Δεν είμαι σίγουρος γι αυτό. Ωστόσο προβληματίζομαι. Πόσοι απο εσάς αν αποκτούσαν χρήματα και επιρροή θα καθόντουσαν άνετα στο σπίτι τους και θα διαχειρίζονταν π.χ. μια εταιρία προς όφελος δικό σας; Μόνο κέρδος και απολύσεις εργατών για να έχετε δικά σας περισσότερα κέρδη;
Ο προβληματισμός μου ξεκίνησε απο μια μικρή φράση η οποία είναι "ο λάθος άνθρωπος είναι στην λάθος θέση". Θα προσπαθήσω να θέσω μερικά παραδείγματα του προβληματισμού μου, ελπίζω να αποτελέσουν τροφή για σκέψη σε πολλούς απο εσάς.
Σκέφτηκα για παράδειγμα πως άνθρωποι οι οποίοι αναγνωρίζουν ανθρώπινες αξίες δεν γίνονται δάσκαλοι, παιδαγωγοί ή και γονείς ακόμα. Δάσκαλος είναι κάποιος ο οποίος μας μεταλαμπαδεύει τα φώτα του πολιτισμού, της ιστορίας, της ανθρωπιάς. Πως γίνεται κάποιος όμως να μας δώσει φώτα σε τέτοια θέματα όταν ακόμα και ο ίδιος δεν τα γνωρίζει; Ή καλύτερα δεν έχει την κριτική ικανότητα που χρειάζεται για να τα κατανοήσει πρώτα και μετά να τα κάνει "τροφή για σκέψη" προς τους υπόλοιπους;
Η ιστορία για παράδειγμα λέμε πως γράφεται απο τον νικητή. Σε έναν πόλεμο που γίνεται για αγάπη, (τρωικός πόλεμος) η ιστορία γράφτηκε απο τον Όμηρο. Ποια θα ήταν άραγε η άποψη των Τρώων στο θέμα; Ελληνοτουρκικός πόλεμος. Διαφορετική ιστορία διδασκόμαστε στην Ελλάδα, διαφορετικά πράγματα διδάσκονται στην Τουρκία. Γιατί αυτό; Εφόσον η ιστορία είναι όπως λένε αντικειμενική, γιατί δεν υπάρχει ένα διεθνές όργανο το οποίο να βλέπει αυτές τις διαφορές στην ιστορία; Μήπως δεν είναι κοινή; Ή απλά έχει και η ιστορία τον σκοπό της;
Απο την αρχή της ζωής μας μαθαίνουμε να πιστεύουμε σε έναν ή σε πολλούς θεούς, ανάλογα με τον γεωγραφικό τόπο που γεννιόμαστε. Δεν σας προβληματίζει αυτό; Αν γεννιόσασταν στην Κίνα π.χ. θα πιστεύατε στον Βούδα. Ποια θρησκεία είναι η αληθινή; Γιατί πιστεύουν οι άνθρωποι σε διαφορετικούς θεούς; Τι διαφορά έχει η εκάστοτε πίστη; Που αποσκοπεί όλο αυτό; Εφόσον κάποιος δημιούργησε τον κόσμο και δεν έχει ζητήσει τίποτα απο εμάς, ούτε μας έχει μιλήσει ποτέ, γιατί να πρέπει να φοβόμαστε, να ζούμε σύμφωνα με κάποια πρότυπα και όχι ελεύθεροι όπως προστάζει η καρδιά μας;
Η τεχνολογία υποτίθεται βοηθάει την ποιότητα της ζωής μας. Σκεφτείτε μια φαρμακοβιομηχανία λοιπόν που ανακαλύπτει το φάρμακο του καρκίνου. Πως θα λειτουργήσει; Θα αποκρύψει την πληροφορία αυτή και θα αρκεστεί στα φάρμακα τα οποία κάνουν επώδυνη και μακρά την διαδικασία θεραπείας των ασθενών. Έτσι εξασφαλίζει χρήματα για μακροπρόθεσμο σκοπό. Αν εξάλου δεν υπήρχαν αρρώστιες, δεν θα υπήρχε λόγος να υπάρχουν και φαρμακοβιομηχανίες. Όσο καλλυτερεύει η τεχνολογία τόσο θα έπρεπε οι άνθρωποι να δουλεύουν λιγότερο, αντ'αυτού όμως οι άνθρωποι απολύονται και χάνουν τις θέσεις εργασίας τους.
Τα τσιγάρα, χρησιμοποιούν χημικά στοιχεία για να αποκτήσουμε εξάρτηση και γράφουν με μικρά γράμματα πως μπορεί να μας προκαλέσουν βλάβες. Οι διαφημίσεις, προβάλουν μόνο τα θετικά στοιχεία του προιόντος και όχι τα αρνητικά. Οι άνθρωποι προβάλουν το κουτί προς τα έξω και όχι το περιεχόμενο το οποίο είναι και το σημαντικό. Όλα αυτά μου προκαλούν ερωτηματικά...
Οι πολιτικοί υποτίθεται είναι υπεύθυνοι για την καλή λειτουργία της κοινωνίας και αντί να πράξουν έτσι, το μόνο που κάνουν είναι να δημιουργήσουν ένα καλό image (εικόνα), να δωροδοκήσουν μερικούς και να εκλιπαρούν για ψήφους. Διαχειρίζονται ολόκληρες κοινωνίες για προσωπικό τους όφελος. Η αδικία στο μεγαλείο της.
Και τέλος εγώ σαν άνθρωπος, που πιστεύω στην θεία δίκη, πιστεύω στην θεία τιμωρία, αποδέχομαι όλες αυτές τις λάθος θέσεις και πεποιθήσεις που μου έχουν βάλει βαθιά μέσα στο μυαλό μου και δέχομαι να αντέξω τα πάνδεινα, ακόμα και να ζήσω σαν ζώο χωρίς νοημοσύνη επειδή πιστεύω πως μια μέρα θα δικαιωθώ. Δουλεύω για να ζήσω. Πετάω το περισσευούμενο φαί μου όταν γνωρίζω πως υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να αποκτήσουν ούτε ένα πιάτο φαί. Γιατί αυτή η ανισότητα;
Έχω γίνει τόσο ευτελής που πιστεύω πως η ευτυχία βρίσκεται στον πλούτο και αφήνω την καρδιά μου στην άκρη δίνοντάς της ψύχουλα για να ζήσει. Το νόημα της ζωής μου είναι ο πλούτος και όχι η πραγματική ευτυχία..
Χαλίφης στην θέση του χαλίφη.... ρομπότ στην θέση του ανθρώπου...ψέμα στην θέση της αλήθειας....πλούτος στην θέση της καρδιάς!!!
Εκφράζεις τον τίμιο προβληματισμό σου για την κοινωνία και για τη θρησκεία και σε συγχαίρω για αυτό. Ανθρώπους, όπως εμένα και εσένα, που είχαν τίμο προβληματισμό για την κοινωνία και τη θρησκεία, παλιότερα τους έκαιγαν. Αυτό δε συμβαίνει πλέον. Τώρα, ανθρώπους σαν κι εμάς τους μισούν, τους ειρωνεύονται και τους θέτουν στο περιθώριο. Έχουμε κάπως προοδεύσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια δεκαετίες υπέφερα γιατί είχα ερωτήσεις, σαν τις δικές σου, και δεν έβρισκα απαντήσεις. Ερωτήσεις είχα και σε επιστημονικά θέματα, δεν είχα μόνο σε κοινωνικά και θρησκευτικά. Όμως δε βιαζόμουν να βρω απαντήσεις. Μάλιστα, δεν πίστευα ότι θα έβρισκα απαντήσεις.
Όμως σιγά σιγά, σκεφτόμενος, συζητώντας, διαβάζοντας (διαβάζω πάρα πολύ) έβρισκα λύσεις και απαντήσεις. Μπορεί για ένα επιστημονικό ή κοινωνικό ερώτημα που είχα, να έβρισκα απάντηση μετά από πολλά χρόνια. Αλλά δε με πείραζε αυτό. Αντίθετα, το έβρισκα πολύ θετικό, αφού αρχικά πίστευα ότι δε θα έβρισκα ποτέ απάντηση.
Θα ήθελα να περιλάβω στα προβλήματα που με βασάνιζαν και τα ταχυδακτυλουργικά κόλπα. Πολλά κόλπα, ακόμα και όταν τα έβλεπα στο βίντεο εκατοντάδες φορές, δε μπορούσα να τα καταλάβω. Όμως ψάχνοντας, έμαθα πώς γίνονται κόλπα που είχα πει πώς δε θα καταλάβαινα ποτέ.
Όσον αφορά τα ταχυδακτυλουργικά κόλπα και τα επιστημονικά θέματα, οι γνώσεις υπάρχουν, πολλές φορές όμως χρειάζεται να ψάξεις χρόνια για να τις βρεις. Όσον αφορά τα θρησκευτικα και τα κοινωνικά θέματα, πάλι οι γνώσεις και οι απαντήσεις υπάρχουν και για αυτά. Είναι πιο καλά κρυμμένες, γιατί θίγουν συμφέροντα, όμως υπάρχουν.
Έχω πολλές από τις απαντήσεις. Το κακό είναι ότι όταν τις πω, θα ακουστούν ως αστείες ή ως γελοίες. Αυτό γιατί η κοινωνία και η θρησκεία έχουν κρατήσει στην αμάθεια τους ανθρώπους, έτσι ώστε όταν τους δώσεις το φως, αυτό θα τους ξαφνιάσει και θα τους τυφλώσει, παρά θα τους φωτίσει (βλέπε μύθο του σπηλαίου του Πλάτωνα).
Άλλωστε αυτός είναι ο σκοπός της πολιτικής, της θρησκείας και της κοινωνίας: να καλουπώσουν τους ανθρώπους, να τους ησυχάσουν, να τους ομαδοποιήσουν έτσι ώστε να διατηρείται η υπάρχουσα κατάσταση, να μην υπάρχουν ανατροπές, να μην υπάρχουν αναστατώσεις και να διατηρείται η κοινωνική συνοχή. Ά, και επίσης, να παραμένει η εξουσία στα χέρια εκείνων που την έχουν.
Βέβαια, αναστατώσεις υπάρχουν και θα υπάρχουν λόγω των διαφόρων κομμάτων, ομάδων, θρησκειών κλπ. Αλλά αυτό είναι επιθυμητό, διότι από τη μια βοηθάει στην εκτόνωση των πιο θερμόαιμων, από την άλλη στρέφει την προσοχή των ανθρώπων σε λάθος θέματα. Δηλαδή αποτελεί εξαιρετική παραπλάνηση για τα πλήθη.
Οι τακτικές παραπλάνησης των ανθρώπων από τις πραγματικές αλήθειες έχουν πετύχει. Πλέον το κάθε τι είναι κατευθυνόμενο. Όμως, επαναλαμβάνω ότι απαντήσεις υπάρχουν και όλα εξηγούνται. Το κακό βέβαια είναι ότι όταν τις αποκτήσεις, δεν είναι σίγουρο ότι θα γίνεις πιο ευτυχισμένος. Αντίθετα, θα έλεγα ότι η αποβλάκωση στην οποία οδηγεί η θρησκεία, η πολιτική και η κοινωνία είναι εκείνες που μπορούν να δώσουν ευτυχία στον άνθρωπο. Αυτό γιατί έτσι είναι "φτιαγμένη" η ψυχολογία του ανθρώπου.
Θα σου δώσω ένα παράδειγμα και με αυτό θα σταματήσω. Είναι πολύ εύκολο να κάνεις έναν άνθρωπο χαρούμενο και αισοδόξο, με το να του πεις ότι υπάρχει Θεός. Τι πιο ωραίο από το να έχει μια στοργική Θεία Δύναμη κοντά του συνέχεια που νοιάζεται για αυτόν και τον φροντίζει. Και τι πιο ωραίο από το να υπάρχει τιμωρία γα τα κακά και τις αδικίες που του συμβαίνουν. Όμως είμαι σίγουρος ότι δεν υπάρχει Θεός. Ακόμα χειρότερα, δεν υπάρχει Κάρμα, δηλαδή δεν υπάρχει τιμωρία για τις κακές πράξεις των ανθρώπων. Αυτό το θεωρώ τραγικό, όμως έτσι είναι. Για σκέψου όμως, αν μεγάλωναν οι άνθρωποι με αυτές τις γνώσεις, πρώτα πρώτα θα ήταν πολύ πιο δυστυχισμένοι από ότι είναι και επίσης είναι πιθανό ότι η κοινωνία θα κατέρρεε. Αυτό γιατί ξέροντας ότι δε θα τιμωρηθούν από μια Ανώτερη Δύναμη, οι άνθρωποι με χαλαρή ηθική θα εγκληματούσαν ασταμάτητα.
Και ναι, μπορώ να αποδείξω ότι δεν υπάρχει Θεός και Κάρμα, καθώς και να απαντήσω σε πλήθος κοινωνικά, θρησκευτικά και επιστημονικά ερωτήματα, αν ερωτηθώ. Μετά από χρόνια, βρήκα πολλές από τις αλήθειες που μας κρύβονται.
Αγαπητέ φίλε,
ΔιαγραφήΘα ήθελα πολύ να ακούσω τις απαντήσεις σου, έστω κι αν θεωρούνται "γελοίες" ή "αστείες" όπως λες. Θα συμφωνήσω με όλα όσα λες εκτός απο ένα πράγμα.
Καταρχίν θέλω να αρχίσω λέγοντας πως η ηθική μας πηγάζει από τους εκάστοτε κανόνες συμβίωσης της κοινωνίας και είναι διαμορφούμενη και εξελίσσιμη. Οπότε με την πάροδο του χρόνου η ηθική της κοινωνίας θα εξελιχθεί έτσι ώστε ο άνθρωπος να μην χρειάζεται πλέον τον σωτήρα-πατέρα του.
Είναι σχεδόν σίγουρο πως σε μια οικογένεια με στοργικούς και καλούς γονείς, τα παιδιά βγαίνουν ώριμα και έτοιμα να αντιμετωπίσουν την κοινωνία. Ωστόσο, ακόμα και στις οικογένειες με πολλά προβλήματα, τα παιδιά δεν βγαίνουν πάντα "προβληματικά". Γνωρίζοντας λοιπόν πως δεν έχουν "Θεό" (ουράνιο πατέρα - γονέα) δεν μπορώ να πω με απόλυτη σιγουριά πως οι άνθρωποι (παιδιά) θα είχαν σπουδαίο πρόβλημα.
Εξάλλου, σκέφτομαι το εξής απλό. Ένα παιδί, διαπαιδαγωγείται καλύτερα μέσω της αγάπης, παρά μέσω του φόβου. Έτσι, συνεχίζοντας την σκέψη μου, μια κοινωνία η οποία δεν θα είχε επιρροές φόβου από κάποιον θεό, ίσως να είχε περισσότερο ανεπτυγμένη, ώριμη και κριτική σκέψη. Παίρνω σε αυτό παράδειγμα απο τον εαυτό μου, δηλ. το γεγονός ότι δεν υπάρχει θεός για μένα, δεν με έκανε ούτε αναίσθητο, ούτε υπεράνω αλλά ούτε και πιο δυστυχισμένο.