Στην αγάπη είμαστε όλοι ελεύθεροι. Ελεύθεροι επιλογής. Όπως όλα έχουν σύνορα, έτσι έχει και η αγάπη. Τα σύνορά της όμως δεν ορίζονται απο την λογική αλλά απο την καρδιά, την "λογική" της καρδιάς. Άν το σκεφτούμε με λογικά κριτήρια, τότε η αγάπη είναι περιορισμός. "Σου δίνω την καρδιά μου, σε εσένα μόνο και σε κανέναν άλλο". Αυτό σημαίνει πως όλες οι πόρτες, σε κάποιον που θα προσπαθήσει να σε πλησιάσει, είναι κλειστές. Με την "λογική" της καρδιάς αυτό μεταφράζεται ώς εξής: "Εσύ μου έδειξες πόσο όμορφος είναι ο κόσμος. Φτερουγίζω απο χαρά εφόσον όλα όσα ήθελα ποτέ στη ζωή μου τα βρίσκω στην δική σου καρδιά".
Διακρίνουμε εδώ μια τεράστια αντίθεση. Η λογική απο τη μία και η καρδιά απο την άλλη. Το θέμα επιλογής έρχεται αντιμέτωπο και με την καρδιά μας, αλλά και με την λογική μας. Η λογική μας είναι αυτή που λέει "μη τον/την αφήνεις ελεύθερο γιατί μπορεί να σου φύγει", ενώ η καρδιά μας λέει: "Άσε τον ελεύθερο, αν σε αγαπάει τότε δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα". Σίγουρα το δεύτερο είναι το μέτρο που καθορίζει αν μια σχέση είναι εφήμερη ή όχι. Έχεις λοιπόν ελευθερία ψυχής αλλά όχι μηδενισμό του εγώ σου.
Κτητικότητα υπάρχει. Χωρίς κτητικότητα δεν μπορείς να λειτουργήσεις. Άν δεν θέλεις κάτι, τότε δεν υπάρχει και λόγος να το αποκτήσεις. Η κτητικότητα αυτή όμως μεταφράζεται σαν υπερβάλλον ζήλος ή αλλιώς αγάπη. Χωρίς να περιλαμβάνει μέσα της κάποια εγωιστικά κριτήρια καθώς αυτό που βλέπουμε εμείς με τα μάτια μας δεν το βλέπει άλλος κανείς. Δεν τίθεται θέμα ζήλειας λοιπόν. Ούτε αλαζονείας. Η αξία κάποιου λοιπόν προσδιορίζεται μόνο απο τα δικά σου μάτια και αισθήματα. Έξω απο τον έρωτα και την αγάπη η αξία αυτή δεν υπάρχει. (Sotiris)
Διακρίνουμε εδώ μια τεράστια αντίθεση. Η λογική απο τη μία και η καρδιά απο την άλλη. Το θέμα επιλογής έρχεται αντιμέτωπο και με την καρδιά μας, αλλά και με την λογική μας. Η λογική μας είναι αυτή που λέει "μη τον/την αφήνεις ελεύθερο γιατί μπορεί να σου φύγει", ενώ η καρδιά μας λέει: "Άσε τον ελεύθερο, αν σε αγαπάει τότε δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα". Σίγουρα το δεύτερο είναι το μέτρο που καθορίζει αν μια σχέση είναι εφήμερη ή όχι. Έχεις λοιπόν ελευθερία ψυχής αλλά όχι μηδενισμό του εγώ σου.
Κτητικότητα υπάρχει. Χωρίς κτητικότητα δεν μπορείς να λειτουργήσεις. Άν δεν θέλεις κάτι, τότε δεν υπάρχει και λόγος να το αποκτήσεις. Η κτητικότητα αυτή όμως μεταφράζεται σαν υπερβάλλον ζήλος ή αλλιώς αγάπη. Χωρίς να περιλαμβάνει μέσα της κάποια εγωιστικά κριτήρια καθώς αυτό που βλέπουμε εμείς με τα μάτια μας δεν το βλέπει άλλος κανείς. Δεν τίθεται θέμα ζήλειας λοιπόν. Ούτε αλαζονείας. Η αξία κάποιου λοιπόν προσδιορίζεται μόνο απο τα δικά σου μάτια και αισθήματα. Έξω απο τον έρωτα και την αγάπη η αξία αυτή δεν υπάρχει. (Sotiris)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου