Είδα λοιπόν χθες ένα ντοκυμαντέρ του Michael Moore το οποίο μιλάει για τον καπιταλισμό. Αν το παρακολουθήσετε και εσείς είμαι βέβαιος πως θα μείνετε άναυδοι. Αυτά που περιέγραψε για την αμερική εδώ και περίπου 5-6 χρόνια (2006-2007), καθώς το ντοκυμαντέρ του προβλήθηκε απο τις μεγάλες οθόνες έπειτα απο τρελές δοκιμασίες και δυσκολίες το έτος 2009, μοιάζουν χαρτί και καλαμάρι με την οικονομική δυσκολία που περνάει η Ελλάδα στην παρούσα φάση, με λίγες μικροδιαφορές βέβαια.
Η ουσία όμως είναι μία, πως η οικονομική κρίση στην ουσία δεν υφίσταται ή τουλάχιστον δεν έχει υλική ύπαρξη. Είναι ένα πολύ καλά οργανωμένο σχέδιο υποδούλωσης των ανθρώπων. Κάπου λέει μέσα την εξής φράση την οποία δεν θυμάμαι αυτούσια και θα την πω με δικά μου λόγια: "Πιστεύεται πως η δουλεία έχει καταργηθεί, όμως στην εποχή μας υπάρχει τέτοια δουλεία που το σκλαβοπάζαρο μπροστά της είναι ένα τίποτα!"
Είμαστε λοιπόν σκλάβοι; ΣΚΛΑΒΟΙ!... Πως είναι δυνατόν να είμαστε εμείς οι μορφωμένοι άνθρωποι, που μοχθούμε και παλεύουμε κάθε μέρα για ένα καλύτερο μέλλον και μια καλύτερη ζωή δούλοι; Κι όμως είμαστε ναι, πιστέψτε το. Η ζωή μας βασίζεται σε ένα πλουτοπαραγωγικό σύστημα το οποίο έχει σαν σκοπό την καταναλωτική μανία. Όσο περισσότερα καταναλώνεις, τόσο περισσότερο ευχαριστιέσαι την ζωή σου. Και κάποιος στο ντοκυμαντέρ αναρωτιόταν "Γιατί τα χρειάζομαι 3 αυτοκίνητα ενώ μόνο με ένα καλύπτομαι; Γιατί να έχω ένα αυτοκίνητο με 500 άλογα και τελική ταχύτητα 300Κm/h, όταν δεν μου χρειάζεται;" Αυτές και μερικές ακόμα, είναι ερωτήσεις που όλοι μας πρέπει να απαντήσουμε. Γιατί είμαστε πλεονέκτες;
Η αλήθεια είναι πως έτσι μας έχουν μάθει. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Υπάρχουν λοιπόν αυτές οι μεγάλες και αναγνωρισμένες εταιρίες οι οποίες πλουτίζουν κάθε φορά που εμείς καταναλώνουμε κάτι. ΟΚ θα μου πείτε λογικό είναι αυτό, αγοράζεις ένα προιόν η χρηματική του αξία πηγαίνει στον εκάστοτε εργοδότη ή υπεύθυνο που σου παρέχει το προιόν. Γνωρίζετε όμως αλήθεια πως σε μερικές ασφάλειες εταιριών, παρέχεται σε αυτές πλούτος (χρήμα) όταν εσύ πεθαίνεις;
Κάνεις ασφάλεια ζωής και όσο πιο νέος είσαι τόσο περισσότερα κερδίζει η εταιρία. Η οικογένειά σου, παίρνει ένα μικρό ποσοστό διατροφής ενώ η εταιρία στην οποία δούλευες παίρνει εκατομύρια. ΟΧΙ δεν κάνω πλάκα, βρείτε χρόνο να δείτε το ντοκυμαντέρ και θα καταλάβετε.
Υπήρχαν λοιπόν κάποια προβλήματα με αυτή την πλουτοκρατία, ο κόσμος έπαιρνε έξωση απο το σπίτι του επειδή χρωστούσε δάνεια. Υπάρχει κανένας πλέον που να μην λειτουργεί με δάνεια; Δάνεια για το σπίτι, για το αυτοκίνητο, για τις διακοπές, δάνειο για όλα. Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά πως δεν έχουμε λεφτά στην τσέπη μας. Κάποιοι λοιπόν απο τους ανθρώπους που είχαν την οικονομική δυνατότητα να μην χρωστάνε ήταν πρόβλημα για τις εταιρίες διότι δεν έπαιρναν χρήματα απο αυτούς. Αυτοί ήταν συντηρητικοί άνθρωποι και δεν έκαναν άσκοπες σπατάλες. Οπότε μια ωραία μέρα τι σκέφτηκαν; Σκέφτηκαν λέει να δώσουν σε αυτούς τους ανθρώπους την δυνατότητα να υποθηκεύσουν το σπίτι τους σε μια τιμή ας πούμε 300.000 ευρώ και αυτά τα λεφτά να μπορούν οι άνθρωποι αυτοί να τα διαθέσουν για ανάγκες που έχουν, διακοπές, σε πιστωτικές κάρτες και άλλα έξοδα, με την προυπόθεση πως αν δεν πληρώσουν μετά τις δόσεις, τους κάνουν έξωση, τους διώχνουν απο το σπίτι τους. Έτσι κάποιος άλλος αγόραζε το σπίτι σε εξευτελιστική τιμή και το πουλούσε έπειτα με μεγαλύτερη τιμή. Οι τράπεζες δηλαδή έβγαζαν έτσι λεφτά απο το τίποτα. Σου πουλούσαν γλυφιτζούρι και σου έπαιρναν όλο το περίπτερο.Φυσικά εμπλεκόμενοι σε αυτό ήταν κάποια στελέχη μεγαλοεπιχειρήσεων και εταιριών όπως Goldman Sachs κλπ.
Με λίγα λόγια, μας πλασάρουν τα δάνεια σαν εύκολο και προσιτό τρόπο ζωής, παίρνουν τις περιουσίες μας (όσων έχουν δηλαδή γιατί υπάρχουν και άνθρωποι που δεν έχουν) και έπειτα μας λένε και την μαγική αυτή φράση "Στην ελεύθερη οικονομία όποιος προσπαθεί μπορεί να επιτύχει". Μπορεί να γίνει πλούσιος με λίγα λόγια. Αυτό όμως είναι και το μεγάλο ψέμμα τους. Όλοι μας θέλουμε να γίνουμε πλούσιοι, η επιθυμία αυτή είναι που κρατάει τα μάτια μας κλειστά στην αισχροκέρδια και στα τεράστια εγκλήματα που γίνονται μπροστά στα μάτια μας. Η ανάγκη αυτή μας εμποδίζει να εξεγερθούμε και να καταλάβουμε πως το να γίνουμε πλούσιοι δεν ισχύει, καθώς τα χρήματα μένουν στους πλουσίους και αυτοί κλέβουν ακόμα παραπάνω... Υπάρχει όμως ανταγωνισμός και ανταγωνισμός σημαίνει όσο ανεβαίνεις εσύ, τόσο κατεβαίνω εγώ. Σε πατάω απο τον λαιμό και σε ρίχνω κάτω.
Δώθηκαν χρήματα στις τράπεζες για να σωθεί η οικονομία. Σε αυτές τις τράπεζες που εξαιτίας τους έχουν μείνει χιλιάδες άνθρωποι απλήρωτοι και άστεγοι. Δώθηκαν χρήματα για να σώσουν ένα κτίριο και σκότωσαν ανθρώπους. Ποιος είναι ο κλέφτης αλήθεια; Κοιτάξτε τι λέει κάποιος για τον πλούτο:
"Ο πλούτος δεν είναι καρπός εργασίας, αλλά οργανωμένης και νομοθετικά κατοχυρωμένης ληστείας.
Frantz Fanon, 1925-1961, Γάλλος κοινωνικός φιλόσοφος"
Frantz Fanon, 1925-1961, Γάλλος κοινωνικός φιλόσοφος"
Οργανωμένης και νομοθετικά κατοχυρωμένης ληστείας! Τι να σημαίνει αυτό άραγε; Σημαίνει πως τα λεφτά που βγάζουμε απο την δουλειά μας δεν βγαίνουν απο τον ιδρώτα μας αλλά απο την απληστία μας. Σημαίνει πως όλοι μας είμαστε κλέφτες. Κλέβουμε θέσεις εργασίας, κλέβουεμε σπίτια, κλέβουμε φαί, κλέβουμε ζωές!
Οι κλέφτες όχι μόνο παίρνουν τα λεφτά, αλλά μας σκοτώνουν κιόλας και δεν έχουν να φοβούνται για τίποτα! Κανείς δεν τους ζητάει εξηγήσεις. Επιχειρήσεις που ληστεύουν όχι μόνο τα λεφτά μας αλλά και την ζωή μας και εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε απολύτως τίποτα γι αυτό. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να διαμαρτυρηθούμε, όμως ακόμα και η διαμαρτυρία δεν είναι ανεκτή.
Οι κλέφτες όχι μόνο παίρνουν τα λεφτά, αλλά μας σκοτώνουν κιόλας και δεν έχουν να φοβούνται για τίποτα! Κανείς δεν τους ζητάει εξηγήσεις. Επιχειρήσεις που ληστεύουν όχι μόνο τα λεφτά μας αλλά και την ζωή μας και εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε απολύτως τίποτα γι αυτό. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να διαμαρτυρηθούμε, όμως ακόμα και η διαμαρτυρία δεν είναι ανεκτή.
Παρακολουθήστε το βίντεο, αξίζει τον κόπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου