Περίεργη μέρα σήμερα, αν και μια μέρα σαν όλες τις άλλες. Ένας συνταξιούχος αφαίρεσε τη ζωή του χθές το πρωί στο σύνταγμα. Στο πιο κεντρικό σημείο της Ελλάδας.Τι ήθελε να πει ο ποιητής;
Μερικοί λένε πως είναι ήρωας. Αυτοκτόνησε και έδειξε σε όλους πως φταίνε οι πολιτικοί. Ήταν έμμεση δολοφονία. Αυτοί φταίνε. Τον έφτασαν στην αυτοκτονία.
Άλλοι λένε πως ήταν δειλός. Αν ήθελε να δείξει κάτι, ας έπαιρνε και έναν πολιτικό μαζί του. Έτσι θα προσέφερε και έργο. Ένας Έλληνας δεν προδίδει ποτέ τα όπλα. Όσο αντίξοες και να είναι οι συνθήκες, αυτός υπομονετικά τις υπομένει και πολεμάει με νύχια και με δόντια για να ζήσει.
"Πριν γίνει φτωχός είχε λεφτά. Τι τα έκανε; Του τα έφαγε η οικογένεια και οι συγγενείς. Αυτοί φταίνε"..
και άλλα πολλά ακούστηκαν. Δεν είναι άξια αναφοράς όμως. Σημασία έχει πως μια ζωή χάθηκε. Και εμείς τι κάνουμε; Προσπαθούμε να βρούμε και να δικαιολογήσουμε το αδικαιολόγητο. Το αυτονόητο το κάνουμε αδιανόητο.
Να ζεί λοιπόν κανείς ή να μη ζεί; Ιδού η απορία. Είναι αλήθεια θέμα σύγκρουσης δυνάμεων η αυτοκτονία; Στις δυο θέσεις του ζυγού, το χρήμα απο την μία και η θέληση απο την άλλη;
Κατά την ταπεινή μου άποψη, έχουμε να κάνουμε με έναν άνθρωπο που ούτως η άλλως θεωρούσε τον εαυτό του χαμένο απο χέρι. Προτίμησε λοιπόν να γιορτάσει τον θάνατό του αποκτώντας φήμη και δόξα. Να αφυπνίσει τον ούτως η άλλως κοιμισμένο λαό. Δεν μπορώ να τον χαρακτηρίσω ήρωα, αν και δεν είσαι ήρωας πριν πεθάνεις, ωστόσο σέβομαι την επιλογή του.
Όπως και όλα τα υπόλοιπα όμως θα ξεχαστεί γρήγορα. Θα βρούν τρόπο αποπροσανατολισμού. Η δουλειά τους είναι και την κάνουν πολύ καλά. Δεν σκότωσε κανέναν πολιτικό γιατί δεν είναι δολοφόνος. Και να έπαιρνε κάποιον μαζί του θα τον έβγαζαν δολοφόνο ή τρελό.
Άλλωστε οι δολοφόνοι δολοφονούν μόνο με μαχαίρια, πιστόλια, sniper κλπ όπλα.
