31 Οκτωβρίου 2010

MONEY!!!

"Η επιθυμία να ανήκεις κάπου είναι, κατά κάποιον τρόπο, η επιθυμία να μην είσαι ο εαυτός σου". Eric Hoffer, 1902-1983, Αμερικανός συγγραφέας & φιλόσοφος.

Ξύπνησα σήμερα και το πρώτο πράγμα που είδα στην TV ήταν ένα απόσπασμα απο το θρυλικό BIG BROTHER με έναν στρατόκαυλο να κάνει γυμνάσια στους παίχτες. Η πρώτη σκέψη που πέρασε απο το μυαλό μου ήταν πως γίνεται οι άνθρωποι να μασάνε κουτόχορτο? Πώς γίνεται με τέτοια γνώση και τέτοια τεχνολογία να καταβροχθίζουμε αμάσητα όλη αυτή την άθλια και άγευστη τροφή που μας προσφέρεται.

Δεν είναι θέμα χαζομάρας, ούτε και αδιαφορίας, δεν είναι θέμα εξυπνάδας όμως ούτε και ωριμότητας. Είναι θέμα υποταγής. Το γνωστό "διαίρει και Βασίλευε".Έχουμε την ψευδαίσθηση πως είμαστε ελεύθεροι , όμως όλοι μας είμαστε υποταγμένοι χωρίς να το γνωρίζουμε, όχι σε έναν μόνο βασιλιά αλλά σε πολλούς. Όλη μας η ζωή είναι μια συνεχής πάλη προς την ελευθερία.

"Οι πρώτοι άνθρωποι είχαν ερωτήσεις και ήταν ελεύθεροι. Οι επόμενοι άνθρωποι είχαν απαντήσεις και έγιναν σκλάβοι. Φτερωτός Αετός, Αρχηγός ινδιάνικης φυλής στην Αμερική"

Αρχή της υποδούλωσής μας είναι το χρήμα. Το θείο αυτό δώρο που εξουσιάζει τους πάντες και τα πάντα. Η αξία του είναι παραπάνω και απο αυτή της ανθρώπινης ζωής. Το χρήμα έχει υποδουλώσει τον κόσμο. Η αιτία είναι αυτή. Αφορμές υπάρχουν πολλές: Θρησκεία, φυλες (ρατσισμος, φυλετικες διακρίσεις), έθνικισμός... όλα υποκεινούμενα απο το συμφέρον κάποιων, κάποιων που αναζητούν πλούτο στη ζωή τους, ΧΡΗΜΑ.

"Ο πλούτος δεν είναι καρπός εργασίας, αλλά οργανωμένης και νομοθετικά κατοχυρωμένης ληστείας.
Frantz Fanon, 1925-1961, Γάλλος κοινωνικός φιλόσοφος"

Αναρωτιέμαι λοιπόν πώς είναι δυνατόν να διαπρέψω και να γίνω λαμπρός άνθρωπος όταν οι αξίες που έχουμε δώσει στη ζωή μας έχουν σάπιες ρίζες? Αναγνωρίζουμε στον εαυτό μας στοιχεία μεγαλοπρέπειας τα οποία ορίζονται σύμφωνα με κριτήρια όπως είναι το χρήμα, ο αγώνας για επιβίωση, η υπακοή κανόνων.

Το χρήμα σε βοηθάει να ζήσεις μια ζωή χαρισάμενη, πλούσια ζωή χωρίς πείνα και στέρηση. Ο αγώνας που όλοι μας κάνουμε είναι να αποκτήσουμε χρήματα έτσι ώστε να ικανοποιούμε όλες αυτές τις ανάγκες που δημιουργούνται απο το χρήμα. Και τέλος πρέπει να υπακούμε σε κανόνες, για τη εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας, κοινωνία όχι ανθρωπιστική αλλά κοινωνία που κινείται γύρω απο το χρήμα. Δεν ξέρω για εσάς εμένα μου φαίνεται όλο αυτό σαν ένας φαύλος κύκλος.

Ακόμα και αυτοί που μας κυβερνάνε είναι υπόδουλοι του χρήματος. Προσκυνούν τον θεό τους, το χρήμα, και προσφέρουν ανθρωποθυσίες στο βωμό του.

"Ο πλούτος είναι ένα μέσο για την ελευθερία, αλλά το κυνήγι του πλούτου είναι ο δρόμος της υποδούλωσης.Frank Herbert, 1920-1986, Αμερικανός συγγραφέας επιστ. φαντασίας"

Σε μια πρόσφατη συζήτηση που είχα με κάποιον ακούστηκε η έκφραση "Όποιος δεν δουλεύει είναι χαμένο κορμί". Είναι όντως έτσι όμως?

Όποιος δουλεύει μπορεί και προσφέρει στον εαυτό του τα προς το ζήν. Προσφέρει επίσης έργο στην κοινωνία. Καθορίζει όμως αυτό την αξία του ώς άνθρωπο? Όποιος προσφέρει έργο σε μια κοινωνία που απαρτίζεται απο κανόνες που έχουν χεσμένη την ανθρώπινη ζωή θεωρείται άνθρωπος? Και κάποιος που δεν δουλεύει επειδή η ίδια η κοινωνία τον έχει αποξενώσει και του έχει αφαιρέσει τα αναφαίρετα δικαιώματα της δουλειάς και της ζωής θεωρείται "χαμένο κορμί"?

"Το τίμημα που πρέπει να πληρώσουμε για τα χρήματα είναι μερικές φορές η ελευθερία. Robert Louis Stevenson, 1850-1894, Σκωτσέζος συγγραφέας"

Όποιος δίνει αξία στο χρήμα είναι εργατικός, έξυπνος, δημιουργικός, δραστήριος κλπ. ενώ κάποιος που δεν δουλεύει θεωρείται τεμπέλης, αργόσχολος, αλήτης, χαζός, ηλίθιος, χαμένο κορμί. Μήπως εν τέλει έχουμε διαστρεβλώσει την έννοια της λέξης "ανθρωπιά" ? Μήπως δεν γνωρίζουμε στ' αλήθεια τι σημαίνει άνθρωπος? Μήπως ενώ νομίζουμε πως διαφέρουμε απο τα ζώα είμαστε τα πιο κτηνώδη και τρομακτικά απο αυτά? Όσο περισσότερο κυνηγάμε το χρήμα, τόσο περισσότερο χάνουμε την ανθρωπιά μας.

"Αν θέλετε να μάθετε τι πιστεύει ο Θεός για το χρήμα, απλώς ρίξτε μια ματιά στους ανθρώπους που το έδωσε. Dorothy Parker, 1893-1967, Αμερικανίδα συγγραφέας & ηθοποιός"







Θέλω να τελειώσω λέγοντας πώς στην εποχή μας είμαστε κατευθυνόμενοι μέσω των φιλοχρήματων, όλοι μας χρηματισμένοι και χρηματιζούμενοι.

"Όταν ήμουν νέος, νόμιζα ότι το χρήμα είναι το πιο σπουδαίο πράγμα στη ζωή. Τώρα που είμαι γέρος, το ξέρω.Oscar Wilde, 1854-1900, Ιρλανδός συγγραφέας"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου